Wat is de verleden tijd van klagen? Voor de meeste sprekers van het Nederlands is er een eenduidig antwoord: klaagden. Toch staat op woordenlijst.org, de officiële woordenlijst van het Nederlands, naast de regelmatige vorm klaagden ook kloegen.
Dat kan natuurlijk een fout zijn, want helaas staan er (nog steeds) fouten op de door de Taalunie ontwikkelde site. Nu blijkt echter dat er in het Belgisch-Nederlands wel degelijk een groep mensen is die kloegen gebruikt. Dat ziet er als volgt uit.
(1) Paulien kloeg over hevige buikpijn.
(2) Hij bekloeg zich erover dat hij zo weinig rente kreeg op zijn spaarrekening.
(3) De Argentijnse procureur die onlangs de overheid aankloeg, is dood aangetroffen.
Volgens de Taalunie worden in België ‘nog vaak de sterke werkwoordsvormen kloeg(en), bekloeg(en) en aankloeg(en) gebruikt, ook door standaardtaalsprekers. Zeker in gesproken taal is dat gebruik heel gewoon. Toch is er een niet te verwaarlozen groep taalgebruikers die het gebruik van de sterke werkwoordsvormen afkeurt. Het is daarom niet duidelijk of ze tot de standaardtaal in België gerekend kunnen worden.’ Weer wat geleerd.
Natuurlijk is het mooi dat de Taalunie alle gebruikte vormen registreert, want wat juist is, is uiteindelijk toch wat de meeste mensen doen of juist vinden. Maar het is de vraag of zo’n minder geaccepteerde vorm, zoals de Taalunie zelf schrijft, thuishoort in een officiële woordenlijst, al was het alleen maar omdat taalgebruikers de lijst gebruiken om te kijken wat geaccepteerde vormen zijn.
Als de Taalunie naast een voorschrift (zo hoor je dit te schrijven) ook een overzicht (zo schrijven mensen dit daadwerkelijk) van de taal wil maken, dan is dat natuurlijk prima. Het zou dan wel verstandig zijn om over die insteek geen onduidelijkheid te laten bestaan. Wat is erop tegen om bij een woord een opmerking op te nemen waarin staat in welke regio, groep of welk tekstgenre de vorm wordt gebruikt? Zo leg je mooi vast hoe taal wordt gebruikt en geef je tevens aan wat geaccepteerde vormen in de standaardtaal zijn.
Bronnen: Taalunie, woordenlijst.org